15 Aralık 2013 Pazar

Pazar

Aralık ayını yarıladığımız şu günlerde yıl sonu muhasebesine gömülmemek olmaz, ben de son 2 gündür tam da böyleyim. Çıkan bilanço ise hayal kırıklıkları ile geçen son üç ayımı saymazsam ortanın biraz üzerinde bir yıldı. Son üç ayda çok üzüldüğüm günler oldu ama beterin beteri var elbette ve halime şükretmem için bir dolu sebebim...
Yeni yıldan beklentim aynı hayal kırıklıklarını bir daha yaşamamak ve klasik olarak eşim, ailem, sevdiklerimle mutlu huzurlu, sağlıklı bir yılı daha geride bırakabilmek.  
Pazar günleri neden hep sevimsiz bilmiyorum, sevemiyorum bir türlü genelde evde olmayı tercih ediyorum. Pazar günü ne program yapılırsa yapılsın sanki o kadar da güzel olmuyor gibi...
Önce bir kucak dolusu kokinayı çeşitli vazolara bölmek suretiyle evin bilumum köşelerine yerleştirdim.
Sonra kurumuş ağaç dallarından kapı süsü yapma projesine başladım lakin hiç de istediğim gibi olmadı. 
Ağaç dallarını silikon tabancası yardımıyla birbirine yapıştırdım ama aralardan silikonlar parlıyor bu işte bir yanlışlık var :) 
İşler iyice çığırından çıkınca bıraktım :)
Kapı süsü umduğum gibi gitmeyince poğaça yapmaya karar verdim çok şükür becerebildim.
Umarım güzel bir hafta bizi bekliyordur. 

4 yorum:

  1. Fotoğraf karelerinde kayboldum. Hepsi çok şekerdi o sebepten senin kederin ikinci planda kalmış oldu.
    Yeni yıl yeni umutlar demek. Zaten sizin eve de çoktan girmiş bile :D
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Evet, yeni yıla ve yeni umutlara kucak açmak gerek :)
      Benden de kocaman sevgiler :)

      Sil
  2. Pazar günlerini ben de sevmiyorum. Bitmek bilmiyor.
    Poğaça çok güzel görünüyor yanında çay da var mıydı :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim :) Elbette çayı da demledim, bir gün beklerim ;)

      Sil